Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժ(ը)պ•տա•շող

Ստուգաբանություն խմբագրել

ժպիտով շողացող՝ փայլող, ժպիտի արտահայտությամբ ցոլացող ◆ Մենք անհոգ որդիք ժպտաշող բախտի, օ, լոկ խոսքով ենք նրանց եղբայներ։ Անդրանիկ Ծառուկյան
(փխբ․) երջանկություն բերող՝ պարգևող, երջանկաբեր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։