իջվածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [id͡ʒˈvɑt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ իջ•վածք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- որևէ բանի իջած՝ նստած տեղ
- իջնելու չափը՝ աստիճանը։ Այդտեղ գետինը 2 մետր իջվածք Է տվել
- ողողումից կամ անձրևներից առաջացած հողի փլվածք
- (երկրբ․) ցածրացում երկրակեղևում, մեծ մասամբ հավասարաչափ, սովորաբար տեկտոնական ծագման, բոլոր կողմերից կամ համարյա բոլոր կողմերից
Հոմանիշներ խմբագրել
փակված, լցված նստվածքային, հրաբխանստվածքային և հրաբխածին ստվարաշերտերով
- աղեթափ
- սպեթափություն
- ճողվածք
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։