Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iɾɑvɑbɑnɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•րա•վա•բա•նա•կան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. իրավաբանին՝ իրավաբանության հատուկ՝ վերաբերող ◆ Իրավաբանական շրջաներում պնդում են, թե այդ դատավարությունը շատ է ձգձգվելու։
  2. իրավական նորմաների, իրավական օրենսդրության և դրանց գործադրման հետ կապված ◆ Լինում են դժվար իրավաբանական հարցեր։ (Րաֆֆի) ◆ Իրավաբանական հիմնավորում։ ◆ Իրավաբանական նրբություններ։ ◆ Իրավաբանական մոտեցում։
  3. իրավաբանությունն ուսումնասիրելու հետ կապված՝ ուսումնասիրող, իրավաբանությամբ զբաղվող ◆ Մեծ մասը, համարյա 10֊ից 8֊ը լսում են դասախոսություններ իրավաբանական և բժշկական ֆակուլտետներում։ (Րաֆֆի) ◆ Իրավաբանական դասընթացներ։
  4. տե՛ս իրավական
  5. իրավաբանություն հանդիսացող ◆ Իրավաբանական գիտությունները ուսումնասիրում են պետության և իրավունքի ձևերի ծագման և զարգացման օրենքները։ (Դասագիրք)
  6. մի բանի նկատմամբ պաշտոնական իրավունք ունեցող ◆ Նա այդ զույգի իրավաբանական տերն է։
  7. իրավական կարգերի, օրենսդրության և դրանց գործադրման հետ կապված ◆ Դատակազմության իրավաբանական հիմունքները։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. իրավագիտական, օրենսգիտական

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել