լափել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑˈpʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լա•փել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- լեզվով բերանը ածել և ուտել (կենդանիների), լակել
- ագահաբար, արագ-արագ ուտել, խժռել ◆ Գելերը վիրավորվածին լափում են, պրծնում, ետ նորից ընկնում են սրա ետևը։ Հովհաննես Թումանյան
- սպտռել, ոչնչացնել ◆ Հրեղեն լեզուները լափում են շենքը (փխբ․)
- կլանել, ծայրահեղորեն արագ և հափշտականությամբ կարդալ կամ լարված ուշադրությամբ լսել ◆ Նա կարդում էր արագ, լափելով էջերը, գլուխները Եղիշե Չարենց (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լակել (կենդանիների)
- խժռել, մաքրազարդել, լափատել (ժղ․), լափլիզել, խպշտել, խռթել, ափլափել, լափլփորել, լափլփոտել, լափլփել, լափոտել, գռլափել, լակոտալ (կռլափել), ճալել, գայլգալ անել, մի բերան անել, զահրումար անել
- տե՛ս սպառել, ոչնչացնել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։