լինդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lind]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լինդ
վանկեր՝ լինդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *lendhā՝ *lendh- արմատից (մարմնի մասի անվանումներ, հատկապես «ազդր, երիկամ» (ըստ Աճառյանի՝ «փափուկ միս» սկզբնական իմաստից). հմմտ. լատիներեն lumbus «գոտկատեղ», հին իսլանդերեն lend, ռուսերեն лядвея, ляжка «ազդր»։
Գոյական
- ծնոտների լորձաթաղանթ, որ պատում է ատամների արմատները բերանի անդաստակի և նրա բուն խոռոչի կողմից, լնդերք ◆ Որևէ բանի ատամների հիմքին ագուցվող պատյան կը կրեն… շքեղ թասին մեջ… սանտրը լինդով ոսկեղեն: (Դանիել Վարուժան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լնդերք, տմտեմուկ, լամ (կզմխս․) (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։