լուսամուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈmut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•մուտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
ֆրանս. lucarne
Գոյական
- պատի կամ երդիկի մեջ բացված անցք` լույսը սենյակի մեջ ընկնելու համար, պատուհան ◆ Նա մոտեցավ լուսամուտին, ետ քաշեց վարագույրը և բաց արեց փեղկերից մեկը։ (Րաֆֆի) ◆ Ընդամենը քսան-քսաներկու տարի առաջ այդ ընակը թե դուռ ուներ և թե լուսամուտներ: Եղիշե Չարենց
- պատուհանի գոգ ◆ Շենքի լուսամուտները ատաղծագործը շինել, վերջացրել է։
- պատուհանի շրջանակն իր փեղկերով ◆ Ծաղկամանը դիր լուսամուտը: ◆ Իմ դասաժամերը այնպես են բաշխված, որ լուսամուտ ունեն։
- (ճրտրպ․) (շին․) ձեռնահարկի կամ գմբեթի ձևավոր լուսամուտ
Հոմանիշներ խմբագրել
- պատուհան, (հզվդ․) լուսանցույց, լույսիջույց, եզնակ, լույսափեղկ, հոճաշմ (կլոր)
- շմաթ
- տե'ս երդիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։