լուսատտիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈtːik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•տ(ը)•տիկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) փոքրիկ բզեզ, որ մութ տեղը լույս է տալիս, կայծոռիկ
- փոքրիկ լուսատու մարմին (լապտեր, լամպ և այլն) ◆ Օդանավակայանի պաշտպանական ազդանշանների բոսորագույն լուսատտիկները վառվում էին։ (Վ.Արդմատսկի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լուսատիտիկ, լուսատուտ, կայծոռիկ, լուսաճիճու, լուսաճճի, աստղաքակ, փոսուռա, ծկոռիկ, լուսպոճիկ, լուսիկ, լուսիկի պլոճ, լուսոռիկ, պեծոռիկ, պեծոռիկ, կարմիր վոռիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։