Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խայթուածք

վանկեր՝ խայ•թ(ը)•վածք

Ստուգաբանություն խմբագրել

խայթված տեղը՝ վերքը ◆ Խայթվածքը շատ է անհանգստացնում հիվանդին։
կծածը, խայթածը ◆ Մեղուի խայթվածքը սուր ցավ է պատճառում։
վիրավորանք (փխբ․) ◆ (Դրանք) անմիջական մահ չեն տար դիմացինին, այլ մեղմ, գրեթե չնչին խայթվածք։ (Գրիգոր Զոհրապ)
սուր ցավ, ծակոց (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bit գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ укус (ru) ‎(ukus) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։