Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խան•կ(ը)•ռուկ 

  1. Քղի՝ երես առած
  2. գործից պաղչող, ծույլ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։