խոժոռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔˈʒɔr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•ժոռ
Ստուգաբանություն խմբագրել
- ԽՈԺՈՌ, Գանձակ, Ալաշկերտ, Ղարաբաղ՝ Լ ԽՈՒԺՈՌ, Ջուղա, Թբիլիսի, Քանդակ՝ ԽՈԺՈՐ, ԽԺՈՌ, ԽՈՒԺՈՐ, Մեծ, խոշոր։ ◆ Սաթոն խոժոռ աշկեր ունի։ (Ձեռագիր)
- Խոշոր աղացված․ ◆ Խոժոռ ալյուր։ (Ձեռագիր)
Գոյական
- մռայլ հայացք։ ◆ Դու հիշում ես որսորդ Ավոյին` այն լուռ, միշտ խոժոռ մարդուն։ (Րաֆֆի) ◆ Այդ միջոցին մեկը միջնաբերդի բարձրությունից խոժոռ դեմքով նայում էր։ (Րաֆֆի) ◆ Ոստկանը խոժոռ դեմք ընդունեց։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ ԽՈւլ Հովհաննեսը… խոժոռ է նայում երիտասարդ դպրին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Խոժոռ ժայռերը մեկը մյուսից բարձր ձգվում էին հեռու։ ◆ Ձմռան խոժոռ երկինքը… միծտ կուլար։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- խեթ։
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։