Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խստակեաց

վանկեր՝ խ(ը)ս•տա•կյաց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. խիստ՝ զուսպ կյանք վարող, կենսական պահանջմունքների (ուտելու, խմելու, հագնելու և այլն) մեջ խիստ չափավոր ◆ Խստակյաց զինվորական՝ սպարտացի։
  2. (կրոն․) նույնն է՝ ճգնակյաց ◆ Այստեղ խստակյաց միաբանությունը ճգնում է։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Լիմ, Կտուց և Ախթամար անապատները իրենց խստակյաց աբեղաներով։ (Րաֆֆի) ◆ Այն խստակյաց, նախնական դարերում անգամ…կանանց զինվելը արտասովոր բան չէր։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. խստակեցություն արտահայտող, խստակեցությամբ բնորոշվող՝ բնութագրվող ◆ Խստակյաց կյանք՝ ժամանակներ։ ◆ Տիրական երկյուղածություն մը, խղճահար զգուշավորության մոլեռանդ հալածանքը` վանականի խստակյաց նկարագիրը տվեր էին իրեն։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Խստակյաց կենցաղավարություն։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս ճգնավոր
  2. տե՛ս խստաբարո

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել