խտրոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χtɾɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)տ•րոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (հնց․) տե՛ս խտրություն
- առարկաները՝ երևույթները և այլն միմյանցից բաժանող սահման, անջրպետ ◆ Խստելի Է այն ամենը, ինչ որ խտրոց Է ծառայում հնի և նորի մեջ։ ՆԱ
- տարբերելու՝ ընտրելու՝ ընտրություն կատարելու միջոց՝ չափանիշ ◆ Այս տողերն ալ հպելով իր խտրոցին՝ Ենովք Արմեն պիտի գոչեր։ (Միսաք Մեծարենց)
- երկու իրադարձության միջև ընկած ժամանակամիջոց
- (կզմխս․) նույնն է՝ միջնորմ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս խտրություն
- տե՛ս խտրողականություն
- տե՛ս անջրպետ
- տե՛ս ժամանակամիջոց
- տե՛ս միջնորմ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։