Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ց•կել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դժվարությամբ ներս տանել, մտցնել ◆ Կարագ էր քսում հացին ու փորձում էր զոռով խցկել քմահաճ աղջկա բերանը։ (Նաիրի Զարյան)
  2. որևէ բան մտցնելով անցքը փակել, խցել ◆ Կանաչ աղբյուրը, որի ակը խցկել են… նորից կհորդա։ (Ակսել Բակունց)
  3. մուծել, ներմուծել (արևմտհ․) (փխբ․) ◆ Իր հոդվածի պատահած տեղում խցկում է հետևյալ տողերը։ (Րաֆֆի)
  4. տեղավորել ◆ Չորս հոգու խցկել են այս փոքրիկ սենյակը։ (փխբ․) ◆ Հսկա բազմությունը խցկել են մի փոքրիկ սենյակում։
  5. գործի, աշխատանքի և այլնի նշանակել, ընդունել (կամ նշանակել տալ, ընդունել տալ) (արհմրհ․) (փխբ․) ◆ Մեջլիսի վարչական մարմինների մեջ էին խցկում նավթային ընկերության վարձու գործակալներին։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Աղջկան զոռով խցկեց համալսարան։
  6. (գյուղտնտ․) (անտառ․) տրորելով նստեցնել, պնդացնել հողը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մտցնել, ճխտել, մխրճել, խոթել, մխել, վարսել, ցցել, վռել, կոխել, շշել (գվռ․)
  2. խցել, փակել, գոցել, խցանել, ծակը փակել, ծակը գոցել
  3. տե՛ս տեղավորել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։