ծառախումբ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑˈχumb]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•ռա•խումբ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- իրար մոտ աճած ծառերի խումբ ◆ Անթարթ հայացքով նայում էր լեռնաթմբի լանջն ի վեր բարձունքը եզերող այն ծառախմբերին, որոնց արանքից անհայտացել էր Ստեփանը։ Վերֆել ◆ Երկնքի պարզ խորքի վրա շեշտվում էին ծառախմբերով պատած գագաթները։ (Վահրամ Փափազյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ծառափունջ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։