Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծեթ•իկ 

  1. Վան, Խնուս՝ փոքրիկ, մանր ,մանրիկ (երեխեների մասին) ◆ Աղջիկը մնաց այրի, չորս ծեթիկ ձագիրը որբ։ Գմհ ◆ Տյուռտրացին, ազգ ուխնամին ես ի՞նչ անեմ ծեթկիկ ծաքերու։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։