ծխալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- ծուխ արձակել ◆ Գերանների… ծայրերը միմյանց մոտ դրվելով ամբողջ օրը ծխում էին։ (Րաֆֆի)
- ծուխը դուրս հանել ◆ Աստծո տաճարում մոմը սեղանից խնկաբույր ծխում, վառվում է հանգիստ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) վառվել ◆ Թող ձեր օջախը միշտ ծխա ◆ Քաղաքը կայրեր․ գեղերը կծխային։ Ռուբեն Զարդարյան
- (փխբ․) գոլորշի արձակել ◆ Խաղաղ ծխոււմ էին բարձրադիր շենքերը։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) կսկծալ, հոգեկան ցավով տառապել ◆ Սիրտը ծխալ։ ◆ Ծխում էր այն բաղնիսը, որի ջրերը գալիս էին ճահճուտներից։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) դրսևորվել, արտահայտել ◆ Մեկ տունեն ծխացող վիշտը կոլորվի մյուսին կերթաՌուբեն Զարդարյան ◆ Մոտիկ ծխում էին գործարանների ծխնելույզները։ (Վիգեն Խեչումյան)
- առանց բոցի այրվելով ծուխ արձակել, մխալ ◆ Մշտավառ խարույկը՝ տնային օջախը, հարաժամ ծխում է բնակարանի կենտրոնում։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) թույլ կերպով պահպանվել՝ շարունակել իր գոյությունը ◆ Հավատը դեռ ծխում է սրտներում։ Զարզանդ Դարյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- ծխծխալ, ծխկրտալ, ծուխ արձակել, ծուխ անել,
- մխալ, մխմխալ, մխմխոտել, (ժղ․)՝ մլալ, մլմլալ, մլլալ, մլկտալ, մուխ հանել, մուխ տալ,
- տե՛ս վառվել
- տե՛ս կսկծալ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։