ծկիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡skik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•կիկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (կզմխս․) մարդու վերջույթների ամենափոքր մատը
Հոմանիշներ խմբագրել
- (կզմխս․) (նորբ․) ճկույթ, մատնյակ, ձագմատ, (գվռ․)՝ ծկույթ, ծծիկն, ծկենկն, ծկելն, ծկեյն, ծիծեռն, կծեղն, ճկթիկ, ճլտիկ, պուլիկ, չթիկ, չթիկ մատ, ալիկ մատ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։