Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծովարծիւ
վանկեր՝ ծո•վար•ծիվ
Գոյական
- (հին) բազեների ընտանիքին պատկանող խոշոր գիշատիչ թռչուն, որապրում է ջրամոտ անտառներում և սնվում է ձկներով ու ջրային թռչուններով, գետարծիվ
- (կենդբ․) գետարծիվ, գետարծվի, ծովացին, բրդոռ, փենե
| Հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծովարծիվ(ը) |
ծովարծիվներ(ը)
|
| Սեռ. |
ծովարծվի |
ծովարծիվների
|
| Տր. |
ծովարծվի(ն) |
ծովարծիվների(ն)
|
| Հայց. |
ծովարծիվ(ը) |
ծովարծիվներ(ը)
|
| Բաց. |
ծովարծվից |
ծովարծիվներից
|
| Գործ. |
ծովարծվով |
ծովարծիվներով
|
| Ներգ. |
ծովարծվում |
ծովարծիվներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
