Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կաք•վ(ը)•նակ 

  1. Մուշ, Բալու՝ կաքավի նման շորորացող, ընթացող ◆ Թամքեցեք կաքվե ծիանք, էրթանք վեր Մսրա թալալան, պերենք շատ խարս, շատ փեսա։ ԱՏՍ
  2. նույնն է՝ կաքավաերիշ, կաքավնակ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։