կռիվ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kriv]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կռիւ

վանկեր՝ կ(ը)•ռիվ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g^uēri^u-՝ *g^uēr- «ծանր» արմատից. հմմտ. հունարեն βριμη «խիստ, ճնշում, գրոհ», հին վերին գերմաներեն krēg «համառություն», միջին վերին գերմաներեն kriec «ջանք, կայունություն, կռիվ, վեճ», գերմաներեն krieg «կռիվ»։

Գոյական

1. զինված ընդհարում՝ պայքար պետությունների՝ ցեղերի՝ դասակարգերի միջև, պատերազմ
2. ռազմական գործողություն՝ մարտ, ճակատամարտ
3. հակադիր ուղղությունների՝ կուսակցությունների պայքար (առանց զենքի դիմելու)
4. որևէ նպատակի ուղղված գործունեություն, պայքար
5. որևէ բան ոչնչացնելուն՝ հաղթահարելուն ուղղված գործողություն
6. (փխբ․) հակադիր զգացումների՝ մտքերի ևն բախում, մաքառում, ներքին՝ հոգեկան պայքար
7. միմյանց ծեծելը, ծեծկռտուք
8. վեճ, վիճաբանություն

Հոմանիշներ

1. պատերազմ, (բնստ․) ռազմ, գուպար, խազմ (հնց․)
2. ճակատամարտ, մարտ
3. պայքար, մաքառում
4. տե՛ս բախում
5. ծեծ, ծեծկռտուք, կռվտուք, (գվռ․)՝ ծեծվտուք, ծեծկվուք, ծեծկռտոց, ծեծուփետ, ծեծվունք, ծեծկռիվ, գզվռտուք, գզվռտուկ, գզվռտոց, կռվոց, կռվտոց, կռվշտոց, կռվշտուք, կռվռտուք, փետակռիվ, քաշանք, տուր ու ծեծ, տուր ու դմբոց, տուր ու թակ, տուր ու տրաք, տուր ու տրաքոց, թակ ու դմբոց, թակ ու մահակ
6. տե՛ս վեճ
7. կնամարտ
8. տե՛ս մենամարտ
9. տե՛ս ցլամարտ
10. տե՛ս շնամարտ

Արտահայտություններ

1. կռիվ անել- տե՛ս կռվել
   1. վիճել
   2. հանդիմանել
2. կռիվ գալ- տե՛ս պատերազմել, կռվել
   1. հարձակվել
3. կռիվ գնալ, կռիվ դուրս գալ- տե՛ս հարձակվել
   1. պատերազմել
4. կռիվ գցել- տե՛ս կռվեցնել
5. կռիվ ընկնել- տե՛ս պատերազմել, կռվել
   1. վիճել, վիճաբանել
6. կռիվ մղել, կռիվ տալ- տե՛ս պատերազմել
   1. պայքարել
7. կռիվ ունենալ- տե՛ս կռվել
8. կռվի բռնվել- տե՛ս պատերազմել
   1. վիճել
9. կռվի դաշտ- տե՛ս ռազմադաշտ
10. կռվի դիմել, կռվի ելնել- տե՛ս պատերազմել
    1. պայքարել
    2. հարձակվել
11. կռվի խնձոր- տե՛ս կռվախնձոր
12. կռվի ճակատ- տե՛ս ռազմաճակատ
13. կռվի մեջ ընկնել- տե՛ս սպանվել, զոհվել
    1. կռվել
14. կռվի մեջ մտնել- տե՛ս կռվել, պատերազմել
    1. հարձակվել
15. կռվում ընկնել- տե՛ս սպանվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fight, quarrel, fighting, battle, upset, altercation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ война (ru) ‎(vojna), сражение (ru) ‎(sraženije), бой (ru) ‎(boj), ссора (ru) ‎(ssora), драка (ru) ‎(draka), борьба (ru) ‎(borʹba), столкновение (ru) ‎(stolknovenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։