կտավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ktɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կտաւ
վանկեր՝ կ(ը)•տավ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կտավատի, վուշի բույսից ստացվող թելը
- այդ թելից կամ բամբակաթելից գործած կտոր, որի հենքի ամեն մի թելը հյուսվում է յուրաքանչյուր միջնաթելի հետ, ինչպես և նույպիսի հյուսվածքով մետաքսե արհեստական կտոր
- տե՛ս կտավատ
- մեռելի պատանք, սավան (փխբ․)
- գեղարվեստական նկար (արվ․)
- որևէ բանի ընդարձակ, բազմակողմանի արտացոլումը հանդիսացող գեղարվեստական երկ (գրկն․)
- (մսնգ․) արտադրանք, որը ստացվում է ժապավենամիցնող մեքենաներից
Հոմանիշներ խմբագրել
- կտավաթել, վշաթել,
- կտավեղեն, ոստան, քաթան, քաթանեղեն, քթան (ժղ․)
- նոսրենք
- բեհեզ, սինդրոն (հզվդ․)
- տե՛ս առագաստալազ
- տե՛ս կտավատ
- տե՛ս պատանք
- տե՛ս շուշփա
- տե՛ս խորձունձ
- տե՛ս նկար
- տե՛ս երկ
Արտահայտություններ խմբագրել
- կտավ ցեխել - անհաջող, վատ նկար նկարել, նկար մրոտել
- կտավի գույն դառնալ, ստանալ - գույնը գցել, գունատվել
- կտավի տակ դնել - անուշադրության մատնել, մոռացության տալ
- կտավը նոսր - տե՛ս տխմար
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։