կտուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ktut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կտուտ
վանկեր՝ կ(ը)•տուտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հավանաբար կրկնավոր ձև՝ *կտ- արմատից, որ, թերևս, առկա է նաև կտկտել բայի մեջ, որը հավանաբար կապված է հնդեվրոպական *geid- «կծել, խայթել, խուտուտ ածել» արմատի հետ։
Գոյական
- տանջանք, կտտանք
- կտոտ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս կտտանք, տանջանք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։