Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɾknɑkmɑn hɑɾtʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) բյուրեղի երկու սերտաճվածքների համաչափության հարթություն, որի օգնությամբ մեկ անհատը արտածվում է մյուսից՝ նրանում անդրադարձվելու ուղիով


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։