կցկցել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰkt͡sʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կըց•կը•ցել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- զանազան կտորներ՝ հատվածներ իրար կցել֊միացնել
- անկապ՝անկապակից բաներ ասել՝ արտահայտել
- կիսատ֊պռատ մի բան սարքել, իրար կարկատել
- (հնց․) մի բան մյուսին կցել՝ միացնել, կապակցել, կապկպել
Հոմանիշներ խմբագրել
- կցոտել, (հնց․) կեշկեշել (զանազան կտորներ՝ հատվածներ իրար կցել, միացնել)
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։