Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յաւիտենական

վանկեր՝ հա•վի•տե•նա•կան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. մշտնջենական, սկիզբ և վերջ չունեցող, անսկիզբ և անվախճան ◆ Ժամանակը հավիտենական է։
  2. վերջ չունեցող, անվերջ, անվախճան ◆ Հավիտենական կյանք։ ◆ Բնության ու մարդու հավիտենական ու անվերջ պայքարն է միայն այն, ինչ կյանք ենք անվանում, և հազվագյուտ չեն բարեբախտաբար, անցյալ մարդկության պատմության էջերում նման մաքառողների անվերջանալի շարանը։ (Վահրամ Փափազյան)
  3. (փխբ․) շատ երկարատև, երկար ժամանակ գոյություն ունեցող՝ շարունակվող՝ պահպանվող ◆ Հավիտենական հիշատակ։
  4. (անհնձն․) հավիտենապես

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մշտնջենական, հավերժական, մշտնջենավոր, մշտնջենական, հավերժ, հավերժագոյ, մշտական, մշտակա, մշտակաց, մշտամնա, մշտագոյ, հարակա, հարակաց, հարամնա, հարամնաց, հարամնական, հարամիշտ, մշտնջենակալ, մշտնջենակաց, անանց, անանցական, անանցանելի, անկորնչելի
  2. անվերջ, անվախճան, անմահ, անմահական
  3. հարատև, հավերժատև, մշտատև, ընդմիշտ, հավիտյան, անկետ, անժամանակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել