հեճին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հե•ճին
- Կարին՝ հաստ՝ երկար մետաղյա ասեղ՝ գործելու՝ հյուսելու համար ◆ Շողո բաջին հեճինը ձեռքին սաղ օր շալ կը գործեր։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։