Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) (հետս կոչում ընել) հրաժարվել, ետ կանգնել՝ վերցնել ◆ Մեղադրողը հետս կը կոչե իր մեղադրանքը, անհիմն գտնելով թրքական կառավարության բողոքագիրը։ «Զարթոնք» ◆ Մաղթենք դարձյալ որ հետս կոչե իր հրաժարականը։ «Սփ» ◆ Ի զուր կը դիմեր Խորեն Կաթողիկոսին, որ հետս կոչում ըներ և հրաժարեր իր ապշեցուցիչ քաղաքական սայթաքումեն։ «Զարթոնք» համեմատության համար՝ ◆ Դատը բացող կողմը, այն ալ պետական իշխանություն մը, ընդհանրապես չէր պատահեր որ հետս կոչումի քաղաքականության հետևեր։ Զ
  2. չեղյալ հայտարարել ◆ Կառավարությունը հետս կը կոչեր իր որոշումը, զայն Սահմանադրության հակառակ նկատելով։ համեմատության համար՝ ◆ Ան իր տիրոջմեն ապահովեց ապստամբական առաջին շարժումներու ներումը, և կրոնքի դեմ տրված հրամանի հետս կոչումը։ ՀրԱրմ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։