հունձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hund͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հունձ
վանկեր՝ հունձ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *onkos՝ *enek՛- «հասնել» արմատից. հմմտ. հայերեն հասուն։
Գոյական
- հնձելը, արտը քաղելը
- հնձելու արդյունքը, արտի բերք (մասնավորապես ցորեն, գարի)
- հնձելու ժամանակը, ամառ
- արդյունավոր ձեռնարկություն՝ գործ
- որևէ գործի արարքի արդյունքը արգասիք
Հոմանիշներ խմբագրել
- հունձք, քաղ, քաղոց,
- հացքաղոց, հացահավաք, ցորենահավաք, ցորենաքաղ
- խոտհունձ, խոտհարք
- գերանդաքաղ, մանգաղաքաղ
- տե՛ս ամառ
- տե՛ս արդյունք
- տե՛ս արգասիք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։