ձայնաշեփոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑʃɛˈpʰɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ձայ•նա•շե•փոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կոնաձև, լայն բացվախքով վերջավորորղ փող խողովակ, որ ծառայում է ձայնային ալիքները որոշ ուղղությամբ կենտրոնացնելուն և ուժգնացնելուն
Հոմանիշներ խմբագրել
- ձայնահար, ձայնարձակ, ձայնափող (ռուպոր, մեգաֆոն, ձայնային ալիքները կենտրոնացնելու և որոշ ուղղությամբ ուժգնացնելու կոնաձև փող)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։