ձմեռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zmɛr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձմեռ
վանկեր՝ ձ(ը)•մեռ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛heimerinos- «ձմեռ» արմատից. հմմտ. հունարեն χειμερινός, լատիներեն hibernus «ձմեռային»։
Գոյական
- տարվա չորս եղանակներից մեկը, որ հաջորդում է աշնանը և նախորդում գարնանը ◆ Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ, ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) ցուրտ, սառնամանիք
- (փխբ․) ծերություն
- (փխբ․) տխուր վախճան, մահ ◆ Եթե անդուլ կյանքիդ վրա անդուռ ձմեռ չչոքի։ Եղիշե Չարենց
- (փխնն․) թվականների հետ գործածում է տարի նշապակությամբ ◆ Լրացավ պատանու 17 ձմեռը: (Բ. Կարապետյան)
Ածական
- ծերացած ◆ Ձմեռ մարդը թե ներս մտներ, գարուն դառած դուրս կգար։ Հովհաննես Շիրազ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- Ձմեռ պապի - սպիտակ մորուքով ալեհեր ծերունի, հեքիաթային էակ, որ կերպավորում է ձմեռը և երեխաներին նվերներ բաժանում
- կյանքի ձմեռ - մարդու՝ կյանքի վերջին շրջանը, ծերություն
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ձմեռ: |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zmɛr]
Գոյական
- (ֆեն․) երկրագնդի մակերևույթի վրա արգեակնային էներգիայի հաշվեկշռի տարեկան նվազագույն սեզոն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ֆելիքս Հայրապետյան, Ֆենոլոգիայի հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի համալսարանի հրատարակչություն», 2007 — 184 էջ։
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։