ճուղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃuʁ]
վանկեր՝ ճուղ
ճուղ 1 խմբագրել
- Ալաշկերտ, Մուշ, Բալու՝ ոչխարի հոտ ◆ Գիլու գլխուն գիրք կարդացին, ըսաց. -Թողէք, ճուղն անցուցի։ Ահ ◆ Էծ իծուն էվել աղէկ ա, քան ճուղ մի ոչխար։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
ճուղ 2 խմբագրել
- Պոլիս՝ ճանապարհ (առվի, գետի և այլն)
Արտահայտություններ խմբագրել
ճուղ 3 խմբագրել
- Մոկս, Վան՝ (փխբ․) ծամ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։