Հայերեն դարձվածք

  1. միասին տանջալից աշխատանք կատարել․ միասին այսինչ բեռը կրել ◆ (Կինը) տասնևհինգ տարի շարունակ իր հետ քաշում է դանությունների լուծը, հանապազ թև ու թիկունք է իրեն։ Սերո Խանզադյան ◆ Հայի՜փ [«մե՜ղք»] տղա․․․ վուր սրա մարթ պիտի դառնա․ սա՞ պիտի նրա հիդ լուծ քաշե, էքուց էլօր պիտի մեր դառնա ու սա՛ էրեխեքը մինձացնե։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Հիսուն տարի ապրել էին իրար հետ․․․ ինչ էլ որ լինի, լուծ էին քաշել ուս ուսի։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։