մուրճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [muɾt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մուրճ
Գոյական
- տարբեր մեծության մետաղյա կամ փայտե կոթավոր ձեռքի գործիք զանազան բաներ ծեծելու, հարվածներով ջարդելու և այլն համար
- նույնն է, մուրճիկ (կզմխս․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- կռան, գամամուրճ (գամ խփելու), ուռն, մաստուռ (մեծ), զամփ, վարա, փետատ (ձեռքի գործիք)
- ուռնակ (դաշնամուրի)
- տե՛ս մուրճիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
- մուրճի և գնդակի կամ մուրճի և սալի միջև լինել գտնվել - երկու հակադիր ուժերի, վտանգների փորձությունների ենթակա լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։