յիփոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յի•փոր
- Թբիլիսի՝ երբ որ ◆ Արի էսօր, էքուց, էլօր, յիփոր քեփըդ տա։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ղունգ, ղունգ, էտի կաց, Աթամ, դուն վկա կաց, յիփոր հարցնիմ հազիր կաց (ասվում է կտրված եղունգները գետնի մեջ թաղելիս)։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- յիփոր հավը կու չաղանա վ...ը կու հուպ տա - երբ մեկը հարստանում է, ժլատ է դառնում, նրանից այլևս օգուտ չկա
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։