ներբան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾˈbɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ներ•բան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Անստույգ բառ։ Հազիվ թե կազմված լինի ներ- նախածանցից։
Գոյական
- (կզմխս․) ոտքի տակի մաս՝ կաշի
- (կենդբ․) հիդրայի և այլ աղեխոշորավորների մարմնի փակ ծայրը, որով կպչում են ջրի մեջ եղած բույսերին կամ այլ առարկաներին
- կոշկի տակի հաստ կաշին, կոշկատակը
Հոմանիշներ խմբագրել
- (կզմխս․) ոտնատակ, ոտատակ, կինք (հնց․)
- կոշկտակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։