նհանք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nhɑŋkʰ]
վանկեր՝ ն(ը)•հանք
- Ղարաբաղ, Կռզեն, Արարատյան, Լոռի՝ նա դերանվան․ նրանք ◆ Նըհանց հըմա եմ բերել։ (Ձեռագիր) ◆ Նըհանք հասնըմ են իրանց մուրազին, տուք էլ հասնըեք ծըեր մուրազին Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։