շիջիմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•ջիմ
- Ղարաբաղ, Գորիս, Բորչալու՝ մազի հյուսած հաստ թոկ ◆ Շեն կենա խնամին։ Տվել ա իր բարեկամին ջեջիմ, երկու հատ շիջին։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։