Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շիք•յար 

շիքյար1 խմբագրել

  1. Թբիլիսի՝ որս ◆ Մեկ օր Քյոռ-օղլին ծին խեծած Շիքյարեն յետ էր տառնիլ։ Արամ Ղանալանյան
  2. Խարբերդ, Եվդոկիա, Նոր Նախիջևան՝ հազվագյուտ բան ◆ Ամեն մարթ չի կանա ճանգի շահով շըքար, Սայաթ-Նովա։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ խմբագրել

շիքյար2 խմբագրել

  1. Ղարաբաղ՝ շաքար ◆ Թուխպալ ա թուխպու նման, Շիքյարի, ղանդու նման։ ՆԼՂժբ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։