Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուռկան

վանկեր՝ ուռ•կան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Թերևս կարելի է առանձնացնել կան-ը որպես վերջածանց, իսկ ուռ-ը դիտել որպես հնդեվրոպական *uer- «կապել, կցել, կախել» արմատի ստորին ձայնդարձի (*ur-) արտացոլում։

Գոյական

  1. ձուկ որսալու ցանցահյուս թակարդ, թարբ, ձկնորսական ցանց ◆ Ձկնորսը յուր ուռկանը չէ գցում գետի այն կողմը, ուր առաջ որսացել էր ուրիշը։ (Րաֆֆի) ◆ Վարագա սուրբ սար, Սիփան ու Նեմրութ իրենց ստվերը - ուռկանի նման նետում են այնտեղ (լիճը)։ Պարույր Սևակ ◆ Նա ոտքով հրեց ուռկանի կույտը, որի տակ, նավակի հատակին, թարմ ձկներ էին։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) թակարդ, ծուղակ, որոգայթ, մեկին կաշկանդող՝ իրեն ենթարկող՝ փորձանքի մեջ գցող հանգամանք ◆ Բարվո և առաքինության մասին մեր ճառերը լոկ ուռկաններ են։ (Մուրացան) ◆ Ավետարանները դարձել էին մարդորսության ուռկան: (Մուրացան)
  3. (փխբ․) ցանցի նմանություն ունեցող բան ◆ Քանի մը ծերունի ծառեր իրենց ստվերներում ուռկանը վրանից կնետեն։ Լևոն Շանթ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. թարփ, թոռ, ցանց, ձկնորսացանց (ժղ․) դամ, դամբ, (հնց․) առձող, առձույլ, (գվռ․) գոբիճ, գերկալ, գերկապ
  2. վարմ
  3. տե՛ս թակարդ, ծուղակ, որոգայթ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ուռկանը գցել - թակարդի մեջ գցել, ծուղակի ջեջ գցել, թակարդել

Աղբյուրներ խմբագրել