չարագործություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾɑɡɔɾt͡sutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չա•րա•գոր•ծու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- չարագործ լինելը
- չարագործ արարք՝ գործ՝ գործողություն
- ծանր չարիք՝ աղետ
- ծանր հանցագործություն՝ ոճիր
- (բրգ․) բարորարության և բարեգործության հակադրությունը․ բարոյական պահանջների դեմ հանցագործություն ներկայացնող մի գործողություն, որը ոտնահարում է հումանիզմի և արդարության սկզբունքները․
մի արարք, որը բարոյական չարիք է՝ գործելու իր բնույթով և մղումո, և սոցիալական չարիք՝ իր հետևանքներով
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։