պան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պան 

Ստուգաբանություն

‹пан‹հուն․ pan

Գոյական

1. (դիցբ․) անտառաբնակ առասպելական ոգի
2. (դիցբ․) անտառների ու արոտավայրեիր աստվածը, հովիվների, որսորդների, մեղվապահների ու ձկնորսների հովանավոր հին հունական դիցաբանության մեջ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս անտառապայ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пан (ru) ‎(pan), бог леса (ru) ‎(bog lesa) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. (գվռ․) չհալած՝ չքամած խորսխով մեղր

Հոմանիշներ

1. մեղգրախորիսխ, խորիսխ, խորիզ, ծաղ, մաղ
2. տե՝ս մեղրահաց
3. տե՝ս բլիթ, նկանակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ լատիներեն panis:

Գոյական

1. (հնց․) բաղարջի նման կլոր ու տապակ հաց՝ բլիթ
2. մեղրահաց

Հոմանիշներ

1. պարոն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. լեհական (նաև մինչհեղափոխական շրջանի ուկրաինական ու բեռոլուսական) ազնվական
2. հարդական հորջորջում ազնվականի, պարոն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. փոխառյալ նախածանց՝ համա նշանակությամբ (օրինակ՝ պանիսլամական պարգերմանական և այլն)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։