Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտազանցութիւն « վանկեր՝ պար•տա•զան•ցութ•յուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

պարտազանց լինելը
պարազանց արարք՝ գործունեություն՝ վերաբերմունք ◆ Վանքն ուներ հարկավ և վանահայր՝ մի խստակրոն ու խստականոն մարդ, որ փոքր իսկ պարտազանցություն կատարող վանականին պարտադրում էր ապաշխարության կամ հեռացնում վանքից ի խրատ այլոց։ Ստեփան Զորյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։