պիլիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պի•լիկ
պիլիկ 1 խմբագրել
- Պոլիս՝ հավ
- հնդկահավ
- Տրապիզոն՝ սագի ճուտ
- փոքր երեխա
- Լոռի՝ դատարկ, հասարակ, փոքր ◆ Տղամարթ ես, պիլիկ բանի եդնա չեն ընգնիլ։ Զ
Արտահայտություններ խմբագրել
- պիլիկ մատ - Նոր Նախիջևան՝ ճկույթ
պիլիկ 2 խմբագրել
- այրական զորություն չունեցող, տղամարդությունից զուրկ ◆ Գինոտը պիլիկ ա։ Սահակ Ամատունի
- բան ու գործի անընդունակ, անշնորհք ◆ Ինչ իլիկը, ինչ պիլիկը, ինչ իր մանողը։ Սահակ Ամատունի
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ծալը պակաս, ցանցառ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։