պիտեր
Հայերեն բարբառային բառ
պիտեր 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [piˈtɛɾ]
վանկեր՝ պի•տեր
- Զեյթուն՝ մի տեսակ բույսի հատիկներ
- սերմացու ցորեն
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
պիտեր 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [piˈtɛɾ]
վանկեր՝ պի•տեր
- Թբիլիսի, Պոլիս, Մուշ՝ պիտեի, պիտեին պիտեիր, պիտեյանք, պիտիս) ◆ Պետք էր, արժան էր։ Աստձու կամքին ինչ կանանք անի, հալբաթ էսնես պիտեր: ԳԱ ◆ Վարդենի փեշտ քսվեի դուռդ բուսնեի, Անցնեիր դառնայիր փեշտ քսվեի։ ՀՊԵ ◆ Ախճիկ, ախճիկ, հայ ախճիկ, էրեսըդ չըչըլ ախճիկ, Դյուն մեր տյունը հարս պիտիս, քուրըս քեզի տալ ախճիկ։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
- մալին պիտեր տեր, որդուն պիտեր հեր, Մուշ՝ միայն տերը կարող է իր անասունը լավ խնամել, և միայն հայրը՝ որդուն լավ դաստիարակել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։