Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պու•շե•պուշ 

  1. Արարատյան՝ կույրի նման, համարյա առանց տեսնելու ◆ Խեղճ տղայքն ստիպված էին աչքեր կուրացնելով, սևացած հարկի տակ, պուշեպուշ (կույր զկուրայն) տառերն իրարից հազիվ որոշելով դասեր պատրաստել։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։