Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պ(ը)տ•ղել

Ստուգաբանություն խմբագրել

պտուղ բռնել, պտղաբերել, պտղավորվել
պտուղ՝ զավակ ունեննալ
(փխբ․) առաջանալ, գոյանալ, ծագել ◆ Նոր պտղեր է լիալուսնակը բուստե։ (Միսաք Մեծարենց)
խաղողը մեկ-մեկ պտուղներով պոկել, հատ-հատ պտուղներ պոկել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ рвать по ягодке (ru) ‎(rvatʹ po jagodke), плодоносить (ru) ‎(plodonositʹ), рожать (ru) ‎(rožatʹ), родить (ru) ‎(roditʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։