պրոբլեմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɾɔbˈlɛm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պ(ը)•րոբ•լեմ 

Ստուգաբանություն

< проблема< հուն․ problēma խնդիր

Գոյական

1. տեսական կամ գործնական լուծման պահանջող հարց, խնդիր
2. գիտական ուսումնասիրությունների մի շարք կամ բազմաթիվ հարցերի ու թեմաների ամբողջությունը ◆ Ինստիտուտի բոլոր հետազոտությունների կենտրոնացած են երկու հիմնական պրոբլեմների վրա

Հոմանիշներ

1. հիմնահարց, խնդիր, հարց
2. բարդույթ
3. տե'ս առեղծբած

Արտահայտություններ

1. պոբլեմ դարձնել հանդիսանալ - դժվար լուծելի` կնճռոտ խնդիր դարձնել հանդիսանալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ проблема (ru) ‎(problema) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։