Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)ր•պեճ 

  1. Արարատյան՝ խճճված, գզգզված (մազերի մասին) ◆ Էդ չարոց մազերը պրպեճ փռվել էր ուսերին։ Հժհք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։