Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջու•լք 

  1. ասեղնագորործության մեջ՝ զարդի մի տեսակ ինչպես սաղդ, խատք, գանգուրա, փշեր վարդեր և այլն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։