Հայերեն

վանկեր՝ ռահ•վի•րել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) (կտկ․) Կաղապար:հեղ շտապ ճանապարհ ընկնել, ուղևորվել, շարժվել ◆ - Պլացկարտդ կռնըկիս,- ասաց մի գյուղացի և ռահվիրեց դեպի այլն վագոն։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղբյուրներ

խմբագրել